Звольненыя з Гродзенскага драматычнага тэатра акторкі Ірына Купчанка і Лізавета Мілінцэвіч арганізавалі пастаноўку для дзяцей беларускіх і ўкраінскіх уцекачоў у Сопаце. Прэм’ера казкі «Шкодная гісторыя» прайшла 1 траўня ў памяшканні Аб’яднання беларусаў Памор’я, паведамляе Telegram-канал «Тётя Ира Разрешила». Спектакль паказалі два разы цягам траўня ў зале на 50 месцаў. Білеты на другі паказ разабралі за тры дні. Акторкі плануюць і надалей рабіць пастаноўкі ў межах праекта «Тэатр без назвы».
«Найважнейшае для мяне, як перажывала эмоцыі [дачка] Соня, — расказала глядачка спектакля, Наталля з Беларусі. — Яна недзе і хвалявалася, закрывала вочкі, і радавалася, калі ўсё было добра. Вялікая падзяка акторам за гэта. Мне здаецца, што такіх мерапрыемстваў не хапала ў Труймесце [аб'яднаная назва Гданьска, Гдыні і Сопата — Hrodna.life], каб прыйсці разам з дзецьмі».
Вярнуліся ў прафесію праз два гады — эмоцыі перапаўняюць
Лізавета Мілінцэвіч пераехала з Гродна ў Гданьск у 2020-м, калі яе звольнілі з тэатра. У Польшчы акторка спрабавала сябе ў розных прафесіях — ад бармэна да SMM-спецыяліста.
Ірына Купчанка пераехала ў Гданьск у 2021 годзе. Цягам трох месяцаў акторка працавала ў таксі. Для абедзвюх гэта першы выступ за межамі Беларусі з 2020 года.
«Гэта першая пастаноўка амаль за два гады. Эмоцыі перапаўняюць. Увесь гэты час мне вельмі не хапала сцэны, — расказала Лізавета Мілінцэвіч. — Я вельмі хвалявалася. Не ведала, колькі прыйдзе людзей, ці яны зацікаўлены ў такіх спектаклях».
Чытайце таксама:
- У Гродне акцёры закрытага драмтэатра выступілі ў двары
- Акцёры гродзенскага тэатра вырашылі выступіць бясплатна. Ім пагражаюць крымінальнай справай
Усё рыхтавалі самі
«Цяжкасць была ў тым, што мы не толькі ігралі, але адказвалі таксама за ўсё астатняе — харэаграфію, рэквізіт, музыку», — распавяла Ірына Купчанка. Для пастаноўкі спектакля яна вырашыла працягнуць свой гродзенскі праект «Тэатр без назвы». Зараз ён пачынае дзейнічаць у Труймясце.
«Рэквізіт збіралі са свеце па кроплі. Я сама пашыла навалачкі, алоўкі нам зрабіў знаёмы, адзенне купілі ў сэкандхэндзе».
Па словах акторак, яны хваляваліся, як упершыню: «Мы не ведаем яшчэ гледача. Калі ў драмтэатры атмасфера для нас ужо была знаёмая, то тут мы толькі знаёмімся».
Вырашылі ставіць казку, каб падтрымаць дзяцей
Калі сур’ёзна, то аргументам Лізаветы стала дапамога ў адаптацыі дзецям з Беларусі і Украіны: «У Гданьску недастаткова падобных мерапрыемстваў для дзяцей рэлакантаў. Многія сем'і, каторыя прыехалі ў Трумяста, яшчэ не паспелі вывучыць польскую мову. Важна даць ім магчымасць далучацца да мерапрыемстваў на той мове, да якой яны прывыклі. Гэта дапамагае адаптацыі на новым месцы».
«Дзеці зараз самыя неабароненыя, — кажа Ірына Купчанка. — Яны засталіся амаль без увагі, таму што большасць праектаў і сіл зараз накіраваны на барацьбу з вайной, валанцёрства, салідарнасць. Таму я вырашыла, што першай пастаноўкай будзе менавіта казка».
Чытайце таксама:
