«Ёсць лісты?» — пытаецца ў мяне муж кожны раз, калі я правяраю паштовую скрынку. — «Няма» — «Чаму нам ніхто не піша?» — прытворна ўздыхае ён. — «Таму што мы нікому не пішам», — смяюся я.
Часам лісты мне прыходзяць, але гэта дакументы ад кліентаў. Але гэта ніякія не сапраўдныя лісты. А так… форма дастаўкі дакументацыі.
І тут учора — ліст. Нармальны, асабісты ліст. Ну, можа, не зусім нармальны — бо ад дырэктара інтэрнэт-крамы «Conte». Але напісаны мне, маўляў, прывітанне, дарагая Наталля… Зрэшты, прачытайце самі. Няхай даруе мне спадар Сяргей, што я тут дзялюся нашай з ім асабістай перапіскай. Спадзяюся, ён не пакрыўдзіцца 🙂
Вось так нечакана ў мяне з’явіўся новы знаёмы, які вельмі рады, што я ў іх ёсць. І ўвогуле — у разе чаго, магу звяртацца, не саромеючыся, напрамкі да дырэктара… можна нават у дзверы не грукаць — у нас усе свае.
Жарты жартамі, але такія рэчы на мяне дзейнічаюць! Я сапраўды ўражана — той, хто падказаў гэты ход інтэрнэт-краме «Conte», вельмі разумны маркетолаг. Нядорага, эфектыўна, прыемна!
Спадзяюся, што ён і ў жыцці такі ж абаяльны, як у лісце 😉