У фірменнай краме «Спартак» чорны шакалад (той, што ў шэрай абгортцы) па 74 капейкі. Капейкі, Карл! Чорны шакалад!
Здаецца б, налятай — патаннела. Але ж не.
Дыялог у краме:
— А што, праўда, гэты шакалад па 74 капейкі.
— Так.
— А чаму? Нейкая акцыя?
— Не.
— А ў чым справа?
— Проста…
— Так, а з якой гэта нагоды?
— Ну, на святы зрабілі.
— А, да 9 мая? А доўга такая цана будзе?
— Увесь май.
І вось уявіце — сядзяць маркетолагі, прыдумваюць акцыі, эканамісты лічаць — а потым усе разам дружна чакаюць вынікаў гэтай акцыі. Фінансавых, вядома.
А калі вынікаў няма — дрэнная была акцыя, не спрацавала.
Згубіўся яшчэ адзін маленькі «вінцік» у гэтым ланцужку — прадавец. Той самы чалавек, які «прадасць» акцыю, а не ўспрыме яе як повад для лішніх «прыставанняў» пакупніка.